LEGAAT

‘Specifieke goederen of geldsommen nalaten.’

Een legaat is een duidelijk omschreven goed of een specifiek bepaalde geldsom die in een testament of codicil aan een specifiek persoon is toebedeeld. De overledene kan bijvoorbeeld hebben vastgelegd dat een vriend een bepaald boek uit zijn collectie erft. Of dat een nichtje een geldsom ten bate van haar studie krijgt uitgekeerd. Het is daarbij belangrijk dat legaten heel helder worden omschreven, net als wie het legaat krijgt.

De persoon die het legaat erft, wordt de legataris genoemd. Dat kan een erfgenaam in het testament zijn, maar dat hoeft niet. Legatarissen hebben niet dezelfde rechten als erfgenamen. Ze hebben echter wel het recht het legaat binnen een bepaalde tijd overhandigd te krijgen. Legaten die bestaan uit geld, kunnen vanaf 6 maanden na het overlijden worden opgevraagd door de legataris. Goederen zijn in de regel direct opeisbaar.

De erfgenamen van de overledene zijn vaak degenen die het legaat moeten uitkeren. Tenzij in het testament is vastgelegd dat iemand anders die taak krijgt toebedeeld. De persoon die het legaat uitkeert, moet de legataris zo spoedig mogelijk op de hoogte stellen. De legataris heeft vervolgens ook de mogelijkheid een legaat niet te accepteren, en dus te verwerpen.

Als het legaat bij het overlijden van de persoon met het testament niet meer in zijn bezit is of niet meer bestaat, dan vervalt het. Er zijn echter uitzonderingen waarin de erfgenamen verplicht zijn zich naar redelijkheid in te spannen het legaat alsnog te verkrijgen om het uit te kunnen keren aan de legataris.